Cykl wpisów o Sycylii część 2
Jego kamienne ławki mogą pomieścić aż piętnaście tysięcy widzów, więc antyczni dramaturgowie bardzo chętnie wystawiali tu swoje sztuki. Mniej więcej pięćset lat później swój teatr wznieśli rzymianie. W przeciwieństwie do greckiego miał zamknięta bryłę, nic zresztą dziwnego skoro na jego arenie częściej niż aktorzy gościli gladiatorzy walczący z dzikimi zwierzętami.
Kwitnące wiosenne łąki tworzą dywan, który zachęca do tego by ruszyć po nim w głąb wyspy. Mogika była zamieszkana już w epoce brązu. Dzięki korzystnemu położeniu przez setki lat stanowiła jedną z najważniejszych posiadłości sycylijskiej szlachty. Podczas wielkiego trzęsienia ziemi w siedemnastym wieku ucierpiała nie mniej niż sąsiednie Noto.
Ukryta w morzu domów, u stóp wzgórza trzynawowa bazylika San Piedro p charakterystycznej pastelowej elewacji. Mogika to miasto pełne życia. W każdym razie sycylijskie choroby: korupcja i biurokracja nie pogrążyły go jeszcze w apatii. Niespełna dwadzieścia kilometrów dalej trzecia perła sycylijskiego baroku – Raguza.
To Cię zainteresuje:
internetowa agencja warszawa
internetowa nauka angielskiego
internetowy kurs języka angielskiego
izolacje natryskowe alfainstal
jodła kaukaska sprzedaż
jotul kominki
kanapy do biura Warszawa
karnityna a odchudzanie
kasacja aut ostrowiec
kaszuby domek z kominkiem
Warto zapoznać się także z: